Γιατί χρειάζεστε έλλειψη;

Η ελλειψία (ή, όπως αποκαλείται επίσης, ελλείψη) είναι ένα από τα πιο μυστηριώδη σημεία στίξης στα ρωσικά. Αυτό το σύμβολο εμφανίζεται στα μέσα του ΧΙΧ αιώνα, και πριν από αυτό - δεν είχε ούτε επίσημο όνομα ούτε καθεστώς. Τον 19ο αιώνα, η ελλείψη ονομαζόταν «κατασταλτικό σημάδι» και χρησίμευε για να υποδείξει την ατέλεια μιας σκέψης ή μιας διατύπωσης.

Στη σύγχρονη ρωσική, η ελλειψία αναφέρεται στα διακριτικά σημεία στίξης. Η έλλειψη στο τέλος μιας πρότασης χρησιμοποιείται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

1) να αντανακλά τη συναισθηματική υποεκτίμηση, την έλλειψη κατανόησης της σκέψης.

2) να τονίσει τη σημασία αυτού που ειπώθηκε, την παρουσία ενός κρυμμένου νοήματος ή πλαισίου, του λαογισμού.

Για να δώσει ένα συναισθηματικό χρώμα στη δήλωση, η έλλειψη μπορεί να συνδυαστεί με ένα ερώτημα ή θαυμαστικό. Σε τέτοιες περιπτώσεις, χρησιμοποιούν τους χαρακτήρες "?.." και "!..", δηλαδή ένα ερώτημα ή θαυμαστικό αντικαθιστά το πρώτο σημείο.

Δεν υπάρχουν άλλοι ακριβείς κανόνες σχετικά με τον καθορισμό της ελλείψεως στο τέλος μιας φράσης στα ρωσικά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η έλλειψη θεωρείται συχνά ένα διεθνές-συναισθηματικό σημάδι πνευματικών δικαιωμάτων. Στη μυθοπλασία, η έλλειψη είναι ένα μέσο έκφρασης στυλ. Αυτό το σύμβολο, μαζί με το θαυμαστικό, ήταν πολύ λάτρης του V.V. Μαγιακόφσκι.

Μια ελλείψη μπορεί επίσης να βρίσκεται στη μέση μιας φράσης. Αυτό το σύμβολο χρησιμοποιείται συχνά εάν είναι απαραίτητο να παραθέσουμε μέρος μιας προσφοράς ή άμεσης ομιλίας. Αν λείπει ένα μεγάλο κομμάτι κειμένου στην προσφορά, η ελίκωση περικλείεται σε γωνιακούς βραχίονες -.

Κατά την καταγραφή αλγεβρικών παραδειγμάτων, η έλλειψη διαβάζει "και ούτω καθεξής." Αυτός ο χαρακτήρας χρησιμοποιείται συχνά όταν γράφετε ακολουθίες ή όταν υποδεικνύετε μια άπειρη επανάληψη αριθμών (0.3333 …).