Τα κύρια προβλήματα της αρχαίας φιλοσοφίας

Η αρχαία φιλοσοφία εκπροσωπείται από διάσημους στοχαστές όπως ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Θαλής, ο Πυθαγόρας, ο Αριστοτέλης και άλλοι. Η παλαιά σκέψη εξελίχθηκε από το διάστημα στον άνθρωπο, δημιουργώντας συνεχώς νέες τάσεις που μελετούν ακόμα οι σύγχρονοι μελετητές.

Τρεις περίοδοι αρχαίας φιλοσοφίας

Η αρχαία φιλοσοφία ενδιαφέρει πολλούς μελετητές της εποχής μας. Επί του παρόντος, υπάρχουν τρεις περίοδοι ανάπτυξης αυτής της φιλοσοφίας:

- την πρώτη περίοδο - από το Thales έως τον Αριστοτέλη ·

- η δεύτερη περίοδος - η φιλοσοφία των Ελλήνων στον ρωμαϊκό κόσμο ·

- Η τρίτη περίοδος είναι η Νεοπλατωνική φιλοσοφία.

Η πρώτη περίοδος χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη φιλοσοφικών διδασκαλιών στη φύση. Στη δεύτερη περίοδο αναπτύσσεται η ιδέα των ανθρωπολογικών προβλημάτων. Ο κύριος ρόλος εδώ διαδραματίζει ο Σωκράτης. Η τρίτη περίοδος ονομάζεται επίσης η εποχή του Ελληνισμού. Ο υποκειμενικός κόσμος ενός ατόμου μελετάται, η θρησκευτική κατανόηση του γύρω κόσμου.

Προβλήματα της Αρχαίας Φιλοσοφίας

Εάν η αρχαία φιλοσοφία εξεταστεί συνολικά, τα προβλήματα μπορούν να οριστούν ως εξής:

Κοσμολογία. Αναπτύχθηκε από φυσικούς φιλόσοφους που μελετούν τη φύση και το χώρο. Οι φυσικοί φιλόσοφοι μίλησαν για το πώς δημιουργήθηκε ο Κόσμος, γιατί είναι ακριβώς έτσι, ποιος είναι ο ρόλος του ανθρώπου σε όλη αυτή την καθολική διαδικασία. Σταδιακά, η σκέψη μετατοπίζεται στην άλλη πλευρά του προβλήματος - ο άνθρωπος. Έτσι εμφανίζεται η ηθική.

Ηθική. Αναπτύχθηκε από τους σοφιστές. Το πιο σημαντικό θέμα είναι η γνώση του ανθρώπινου κόσμου, τα χαρακτηριστικά του. Υπάρχει μια μετάβαση από το σύμπαν σε ένα συγκεκριμένο άτομο. Κατ 'αναλογία με την Ανατολική φιλοσοφία, οι δηλώσεις αρχίζουν να εμφανίζονται ότι γνωρίζοντας ένα άτομο, μπορείτε να γνωρίσετε τον κόσμο γύρω του. Η φιλοσοφική άποψη πηγαίνει μέσα στον ανθρώπινο κόσμο, σε μια προσπάθεια να βρούμε απαντήσεις σε παγκόσμια ζητήματα. Σε αναζήτηση μιας σύνδεσης μεταξύ του ορατού και του αόρατου κόσμου, προκύπτουν μεταφυσικές μέθοδοι γνώσης του κόσμου.

Μεταφυσική. Η εμφάνισή της σχετίζεται με τις διδασκαλίες του Πλάτωνα. Ένας διάσημος επιστήμονας με τους οπαδούς του διαβεβαιώνει ότι η ύπαρξη και η πραγματικότητα είναι ετερογενείς. Επιπλέον, ο ιδεολογικός κόσμος είναι πολύ υψηλότερος από τον αισθησιακό. Οι οπαδοί της μεταφυσικής διδασκαλίας μελετούν τα προβλήματα της γένεσης και της φύσης της γνώσης του κόσμου. Εμφανίζονται ολόκληροι κλάδοι του δόγματος - αισθητική, φυσική, λογική. Στο τέλος, σχηματίζονται μυστικιστικά-θρησκευτικά προβλήματα που είναι χαρακτηριστικά της τελευταίας εποχής της αρχαιότητας.