Αγγλική αντωνυμία

Οι επίλεκτοι στα αγγλικά, όπως και στα ρωσικά, αντικαθιστούν τα ουσιαστικά. Μπορείτε να διακρίνετε προσωπικές, κτητικές, αντανακλαστικές, επιδεικτικές, αόριστες και αρνητικές αντωνυμίες.

Εγχειρίδιο οδηγιών

1

Τα Προσωπικά Αντικείμενα (προσωπικές αντωνυμίες) αντικαθιστούν τα ουσιαστικά στην ονομαστική περίπτωση. Υπάρχουν 3 άτομα, μοναδικά και πληθυντικά. Η προσωπική αντωνυμία ενός singular είναι I (I). Η ιδιαιτερότητα αυτής της λέξης είναι ότι είναι πάντοτε γραμμένο σε κεφαλαίο γράμμα. Το πρώτο άτομο στον πληθυντικό είναι εμείς. Το δεύτερο άτομο και η μοναδική είναι η μία αντωνυμία που εσείς (εσείς, εσείς). Το τρίτο άτομο singular είναι αυτός (αυτός), αυτή (αυτή), αυτό (αυτός, αυτή, αυτό). Η αντωνυμία αντικαθιστά τα ουσιαστικά στην πρόταση για άψυχα αντικείμενα, καθώς και τα ζώα και τη λέξη "μωρό". Ο τρίτος πληθυντικός είναι αυτοί.

2

Τα κατοχυρωμένα προνόμια (κτητικές αντωνυμίες) χρησιμοποιούνται για να υποδείξουν την υπαγωγή του ατόμου. Υπάρχουν δύο κύριες μορφές: προσαρμόσιμη και απόλυτη. Μετά την κτητική αντωνυμία στην πρώτη μορφή (η δική μου, η δική σας, η δική της, η δική της, η δική της), το αντίστοιχο ουσιαστικό χρησιμοποιείται πάντα, για παράδειγμα, το "επίπεδό μου" και μετά τις αντωνυμίες στην απόλυτη μορφή, δικοί σας, δικοί του, δικοί τους, δικοί τους) το ουσιαστικό δεν χρησιμοποιείται. Για παράδειγμα, "Αυτό το επίπεδο είναι δικό μου".

3

Τα αντανακλαστικά επίθημα (αντανακλαστικές αντωνυμίες) σχηματίζονται από την κληρονομιά με το επίθημα "ίδιο", το οποίο προστίθεται στην κτητική αντωνυμία στον ενικό και το επίθημα "οι ίδιοι" - στον πληθυντικό. Στη ρωσική αντιστοιχούν στο σωματίδιο "-s", για παράδειγμα, "Μην κόβετε τον εαυτό σας", καθώς και αντανακλαστικές ή ενισχυτικές αντωνυμίες: τον εαυτό σας, τον εαυτό σας, τον εαυτό σας, τον εαυτό σας, τον εαυτό σας, τον εαυτό σας, τον εαυτό σας. Για παράδειγμα, "Κάνε τον εαυτό σου!" ("Κάνε τον εαυτό σου!").

4

Τα αποδεικτικά προανθήματα (ενδεικτικά αντωνυμίες) χρησιμοποιούνται για να υποδεικνύουν αντικείμενα που είναι κοντά (αυτό - αυτό, αυτό, αυτά, αυτά αυτά - αυτά) και στην απόσταση (ότι - ότι, αυτά, αυτά - αυτά). Αυτές οι αντωνυμίες περιλαμβάνουν τη λέξη "τέτοια" - "τέτοια", η οποία υποδηλώνει την ποιότητα του θέματος.

5

Μια άλλη ομάδα αντωνυμίων είναι αόριστη και αρνητική. Οι πρώτοι είναι μερικοί και οποιοσδήποτε, που σημαίνει "μερικοί, μερικοί, μερικοί", και τα παράγωγά τους κάποιος, κάποιος (κάποιος), κάτι, τίποτα (κάτι), κάπου, τότε). Σε αυτή την περίπτωση, η αόριστη αντωνυμία μερικά και τα παράγωγά της χρησιμοποιούνται σε καταφατικές προτάσεις, και οποιαδήποτε και τα παράγωγά της - σε ερωτηματικά και αρνητικά με το σωματίδιο όχι. Για παράδειγμα, "Θα ήθελα να διαβάσω κάποιο βιβλίο" ("Θα ήθελα να διαβάσω κάποιο βιβλίο"), αλλά "Έχετε κάποιο βιβλίο;" ("Έχετε κάποιο βιβλίο;"). Επίσης στην αγγλική γλώσσα υπάρχει αρνητική αντωνυμία όχι (όχι) και τα παράγωγά της - κανείς (κανείς), τίποτα (τίποτα), πουθενά (πουθενά).