Πατρών του 19ου αιώνα

Στη Ρωσία, τον 19ο αιώνα, ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του επιχειρηματικού κόσμου ήταν η ιδέα της υπόσχεσης - η εξυπηρέτηση του πλούτου στο έλεος και τον διαφωτισμό. Οι πατρώνιοι αποκαλούντο πλούσιους ανθρώπους που προστάτευαν επιστήμονες, καλλιτέχνες, θέατρα, νοσοκομεία, ναούς και εκπαιδευτικά ιδρύματα. Έτσι ποιοι ήταν οι Ρώσοι προστάτες και τι δοξάζουν τα ονόματά τους;

Υποστήριξη στη Ρωσία

Οι ρώσοι επιχειρηματίες του 19ου αιώνα αντιμετωπίζουν την επιχείρησή τους διαφορετικά από τους δυτικούς επιχειρηματίες. Δεν τον θεωρούσαν τόσο πηγή εισοδήματος, όσο μια αποστολή που είχε τοποθετηθεί στους ώμους τους από τον Θεό ή τη μοίρα. Στο εμπορικό περιβάλλον, πιστεύεται ότι πρέπει να χρησιμοποιηθεί ο πλούτος, έτσι οι έμποροι ασχολούνταν με τη συλλογή και τη φιλανθρωπία, η οποία θεωρήθηκε από πολλούς ως προορισμό από ψηλά.

Οι περισσότεροι από τους επιχειρηματίες εκείνης της εποχής ήταν αρκετά ειλικρινείς έμποροι, οι οποίοι θεωρούσαν την αιγίδα σχεδόν το καθήκον τους.

Μέσα από τους καλλιτέχνες της τέχνης εμφανίστηκαν στη Ρωσία μουσεία και θέατρα, μεγάλες εκκλησίες και εκκλησίες, καθώς και εκτεταμένες συλλογές μνημείων τέχνης. Ταυτόχρονα, οι Ρώσοι προστάτες δεν προσπάθησαν να κάνουν δημόσια την περίπτωσή τους, αντίθετα, πολλοί βοήθησαν τους ανθρώπους, υπό την προϋπόθεση ότι η βοήθειά τους δεν θα διαφημιζόταν στις εφημερίδες. Ορισμένοι προστάτες αρνήθηκαν ακόμη και τους ευγενείς τίτλους.

Η ανθοφορία της φιλανθρωπίας, που ξεκίνησε στη Ρωσία τον 17ο αιώνα, ξεκίνησε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Τα παλάτια της πόλης και τα προάστια των ευγενών κτισμάτων γεμίζουν με εκτεταμένες βιβλιοθήκες σπάνιων βιβλίων και συλλογές δυτικοευρωπαϊκής / ρωσικής τέχνης, τις οποίες οι ιδιοκτήτες τους παρουσίαζαν στο κράτος.

Διάσημοι Πατρόντες

Ένας από τους πιο διάσημους προστάτες της Ρωσίας ήταν ο Savva Mamontov, ο οποίος ήρθε από μια παλιά εμπορική οικογένεια. Χάρη σε αυτόν, έχτισαν έναν από τους πρώτους σιδηροδρόμους στη Ρωσία, συνδέοντας τον Σεργκιέφ Πόζαντ με τη Μόσχα. Ο Mamontov φιλοξένησε επίσης συχνά καλλιτέχνες στους οποίους υποστήριξε παραγγέλνοντας ακριβές έργα από αυτά. Η φιλανθρωπία του Mamontov επεκτάθηκε στη μουσική - αυτός ίδρυσε την ιδιωτική ρωσική όπερα. Στην ιδιωτική ρωσική όπερα, ο θρυλικός Fyodor Chaliapin τραγούδησε, του οποίου το ταλέντο ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά σε αυτό το μουσικό ίδρυμα.

Ένας άλλος προστάτης του 19ου αιώνα ήταν ο Savva Morozov, παρέχοντας υλική υποστήριξη σε νοσοκομεία, καταφύγια, πολιτιστικά ιδρύματα και φοιτητές που έχουν ανάγκη. Ο Pavel Tretyakov, ο οποίος ίδρυσε την πύλη Tretyakov, συνέλεξε μια τεράστια συλλογή από ρωσικές ζωγραφιές και φρόντισε για την σχολή κωφών Arnold, δεν υστερούσε πίσω του. Επιπλέον, ο Tretyakov έκανε μεγάλες δωρεές στις οικογένειες στρατιωτών που πέθαναν κατά τους ρωσοτουρκικούς και Κριμαϊκούς πολέμους.

Τέτοιοι προστάτες όπως ο Μιτροφάν Βέλαεφ, ο Βασίλι Τρεδιακόφσκι, ο Ιβάν Όστροουχοφ, ο Αλεξέι Μπαχχούσιν και ο Στέπαν Ριαμπουσίνσκι παρέμειναν επίσης στη μνήμη των ανθρώπων. Πάντα υπήρχαν λίγοι άνθρωποι αφιερωμένοι στην προστασία της τέχνης, αλλά καθένας από αυτούς πίστεψαν ευσεβώς σε μια καλή πράξη και προσπάθησαν να την εκπληρώσουν με όλη την ευθύνη.

Σχετικό άρθρο

Βιογραφία και προσωπική ζωή του Σάββα Μαμόντοφ