Τι βιβλία αξίζουν την ανάγνωση στις 15

Είναι δύσκολο να αποκτήσετε έναν δεκαπεντάχρονο έφηβο να κάνει ό, τι δεν του αρέσει. Είναι αναγκασμένος να διαβάζει στο σχολείο και στη συνέχεια υπάρχουν γονείς με τις οδηγίες τους. Παρ 'όλα αυτά, ο σχηματισμός της προσωπικότητας σε αυτή την ηλικία θα πρέπει να κερδίσει δυναμική.

Κλασικό

Βεβαίως, κανένας φοιτητής, έχοντας αποφοιτήσει από το σχολείο, δεν κατάφερε να κυριαρχήσει ολόκληρο το σχολικό πρόγραμμα όσον αφορά την ανάγνωση για το καλοκαίρι και όχι μόνο. Αυτό είναι αδύνατο απλά σωματικά, ειδικά όταν ένας έφηβος έχει τόσα άλλα χόμπι και μικρές ανησυχίες. Παρ 'όλα αυτά, οι σχολικές εργασίες για το καλοκαίρι της ανάγνωσης βιβλίων τουλάχιστον παροτρύνουν με κάποιο τρόπο την ανάπτυξη του μαθητή. Τα κλασικά έργα, ανεξάρτητα από το αν τους ζητείται στο σχολείο ή όχι, είναι η βάση, ένα ίδρυμα που είναι απολύτως απαραίτητο για την οικοδόμηση ενός αρμόδιου ατόμου. Είναι σαφές ότι κανένας σπουδαστής στο σωστό μυαλό του δεν θα καθίσει για να διαβάσει τον Ντοστογιέφσκι ή τον ίδιο τον Βούλκακοφ. Αν υπάρχουν, τότε - μονάδες. Συνήθως, αυτά τα κλασικά έρχονται ουσιαστικά πολύ αργότερα. Και όμως, είναι απαραίτητο. Αφήστε το παιδί να μην είναι σε θέση να συνειδητοποιήσει το όλο νόημα του έργου, αλλά τουλάχιστον να έχει μια ιδέα γι 'αυτό. Μπορείτε να αραιώσετε αυτή την ανάγνωση με συζήτηση με τους γονείς, συζήτηση για αυτά τα θέματα και ούτω καθεξής. Παράξενα, όπως φαίνεται, τα προβλήματα που ανακύπτουν στα κλασικά έργα έχουν σημασία μέχρι σήμερα. Ίσως το παιδί θα βρει ακόμη και σε αυτές τις απαντήσεις στις τρέχουσες ερωτήσεις του.

Περιπέτεια

Σε ηλικία δεκαπέντε, δεν αισθάνομαι να διαβάζω κάτι βαρετό και κουραστικό, για τους σύγχρονους έφηβους, δώστε δράση και περιπέτεια, ιστορίες περιπέτειας. Ευτυχώς, η λογοτεχνική κληρονομιά παρείχε όλα τα απαραίτητα. Για παράδειγμα, οι "The Adventures of Tom Sawyer" του Mark Twain, "The Hobbit" του Tolkien, "Robinson Crusoe" του Daniel Defoe, "The Treasure Island" του Ρόμπερτ Στίβενσον, "Τα παιδιά του καπετάνιου Grant" και γενικά όλα τα βιβλία του Jules Verne, του Mine Reed και του "Headless Horseman", "Count of Monte Cristo" από τον Alexandre Dumas και πολλούς άλλους.

Παραμύθια

Παρά το γεγονός ότι το παιδί είναι ήδη δεκαπέντε, εξακολουθεί να είναι παιδί. Και εξακολουθεί να πιστεύει ή να θέλει να πιστεύει στα παραμύθια. Επιπλέον, όλα είναι εύκολα, ήρεμα και ευγενικά σε αυτά. Οι σύγχρονοι συγγραφείς έχουν επίσης εξαιρετικές ιστορίες, για παράδειγμα, το ελάχιστα γνωστό Χάρι Πότερ. Αφήστε τα παιδιά να το διαβάσουν καλύτερα και στη συνέχεια να κοιτάξουν. Υπάρχει ένα είδος κλασικού στο είδος της νεράιδας. "Peppy Long Stocking", "Toddler and Carlson, ο οποίος ζει στην οροφή", "Ο Μικρός Πρίγκηπας", "Mowgli" - γενιές παιδιών διαβάζονται μαζί με όλα αυτά τα βιβλία.