Πώς να μάθουν αγγλικά: από το μηδέν και γρήγορα

Οι αλλοδαποί που έρχονται στη Μόσχα εκπλήσσονται από το γεγονός ότι πολύ λίγοι άνθρωποι στους δρόμους μπορούν να μιλούν αγγλικά. Τα αγγλικά ομιλούνται από τους κατοίκους όλων των πολιτισμένων χωρών και οι Ρώσοι πρέπει επίσης να κυριαρχήσουν πιο ενεργά αυτή τη γλώσσα της διεθνούς επικοινωνίας. Πώς μπορώ να μάθω αγγλικά σχετικά γρήγορα; Θα απαντήσουμε σε αυτήν την ερώτηση λεπτομερώς και λεπτομερώς.

Προϋποθέσεις

Πριν ξεκινήσετε μαθήματα στα αγγλικά, είναι απαραίτητο να δημιουργήσετε ορισμένες ψυχολογικές προεπιλογές. Η σωστή ψυχολογική στάση θα βοηθήσει να κατακτηθεί αυτή η γλώσσα πιο γρήγορα.

Πρώτον, πρέπει να καταλάβετε ότι στον κόσμο υπάρχουν πολύ λίγοι άνθρωποι που δεν μπορούν να μάθουν μια ξένη γλώσσα - μόνο ένα κλάσμα του ενός τοις εκατό. Σχεδόν όλοι είναι σε θέση, κατ 'αρχήν, να μαθαίνουν αγγλικά. Για να αρχίσει να επιτυγχάνεται αυτός ο στόχος θα πρέπει να είναι με πλήρη εμπιστοσύνη ότι "μπορώ." Εάν αμφιβάλλετε για τις ικανότητές σας, αν φοβάστε ότι «ξαφνικά δεν θα πετύχω», η διαδικασία θα είναι πολύ πιο αργή και πιο δύσκολη.

Δεύτερον, πρέπει να γνωρίζετε ξεκάθαρα ότι η εξοικείωση της αγγλικής γλώσσας με την κανονική περίπτωση απαιτεί μεγάλο μέρος του προσωπικού χρόνου και της πνευματικής προσπάθειας. Μια "κανονική περίπτωση" εδώ αναφέρεται στην κατάσταση ενός ενήλικου μαθητή που ασχολείται με έναν δάσκαλο. Εάν πλησιάζετε τη μελέτη των αγγλικών με την προσδοκία ότι ο δάσκαλος θα λάβει γνώση από το κεφάλι του και θα το βάλει στο κεφάλι του σπουδαστή χωρίς προσπάθειες από τον τελευταίο, τότε είναι καλύτερα να μην αρχίσετε να μαθαίνετε αγγλικά.

Ένα μικρό παιδί μαθαίνει να μιλά τη μητρική του γλώσσα - τη γλώσσα των γονιών του και άλλων ανθρώπων γύρω του - περίπου δύο ετών. Αυτός ο όρος είναι απαραίτητος για να συλλέγει το μωρό επαρκές ποσό γλωσσικών πληροφοριών, να αναλύει τα συστατικά του, να συνθέτει αυτά τα στοιχεία και να τα ενσωματώνει στο σύστημα της γλωσσικής γνώσης. Και μόνο τότε, μετά από δύο χρόνια σκληρής πνευματικής εργασίας, το παιδί μπορεί να εφαρμόσει αυτή τη γνώση, δηλ. αρχίστε να μιλάτε.

Ένας έφηβος ή ένας ενήλικας που μαθαίνει αγγλικά αντιμετωπίζει ένα ακόμη πιο πολύπλοκο πνευματικό έργο. Μετά από όλα, πρέπει να καταλάβει ένα νέο σύστημα γλωσσικής γνώσης, διαφορετικό από το υπάρχον. Η αγγλική από τη φύση της είναι θεμελιωδώς διαφορετική από τη ρωσική γλώσσα, και αυτό το γεγονός πρέπει επίσης να γίνει σαφώς κατανοητό. Η απαραίτητη ψυχολογική ρύθμιση είναι η εξής: όταν αρχίζετε να μαθαίνετε αγγλικά, πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για σκληρή πνευματική εργασία. Διαφορετικά, τίποτε δεν θα συμβεί.

Για να επιταχυνθεί η διαδικασία ελέγχου της αγγλικής γλώσσας, είναι εξαιρετικά σημαντικό να γνωρίζετε τις ριζικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των αγγλικών και των ρωσικών. Η εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας σημαίνει κάτι παραπάνω από το να θυμάσαι πολλά νέα λόγια. Οι Βρετανοί έχουν μια διαφορετική αντίληψη για τον κόσμο από τη δική μας, διαφορετικά διαιρούν την πραγματικότητα, το βλέπουν διαφορετικά από εμάς. Αυτό, φυσικά, αντικατοπτρίζεται στην εσωτερική δομή της γλώσσας τους, η οποία είναι εντυπωσιακά αντίθετη με τη δομή της μητρικής μας γλώσσας.

Διαφορές στη λεξική σύνθεση των αγγλικών και των ρωσικών

Οι μεγαλύτερες δυσκολίες για τους γηγενείς ομιλητές της ρωσικής εκμάθησης αγγλικών προκαλούνται συνήθως από την κατανόηση της φύσης των λέξεων αγγλοσαξονικής καταγωγής ως μέρος της σύγχρονης αγγλικής γλώσσας. Αυτά είναι μονόφυλλα όπως έρχονται, πηγαίνουν, φέρνουν, παίρνουν, αφήνουν, ρυθμίζουν, λένε, δείχνουν, λένε, κούνια κ.λπ. Αυτά είναι λόγια της ομιλούμενης ομιλίας και είναι απαραίτητο να τα κυριαρχήσει πρώτα απ 'όλα, αφού τα "conversational English" είναι αυτά που συνήθως απαιτούν οι μαθητές από τα μαθήματα γλώσσας.

Ωστόσο, οι αγγλοσαξονικές λέξεις δεν μοιάζουν καθόλου με τα λόγια της ρωσικής γλώσσας στη φύση, με τους τρόπους δημιουργίας γλωσσικών εννοιών. Πρώτον, δεν ανήκουν σε μέρη λόγου, αντίθετα από τα ρωσικά λόγια. Παίρνουν μέρος της σχέσης μόνο στέκεται σε ένα συγκεκριμένο μέρος της πρότασης. Οι λέξεις πίσω ή δεξιά, για παράδειγμα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ρήματα, ουσιαστικά, επίθετα ή επιρρήματα (επίσης και ως παρεμβολή). Δεύτερον, οι αγγλοσαξονικές λέξεις έχουν εξαιρετικά ασαφή αναφορά, δηλ. έχουν μόνο ένα γενικό, αόριστο νόημα. Καμία από τις παραπάνω λέξεις και τα παρόμοια δεν μπορεί να μεταφραστεί στα ρωσικά χρησιμοποιώντας ένα ή δύο ισοδύναμα. Για τη λέξη κάνει, για παράδειγμα, ένα καλό αγγλο-ρωσικό λεξικό δίνει περισσότερες από εκατό (!) Επιλογές μετάφρασης.

Συνεπώς, η παραδοσιακή μέθοδος λεξιλογίου για τη μελέτη μιας ξένης γλώσσας δεν είναι απολύτως εφαρμόσιμη για την απομνημόνευση αγγλοσαξονικών λέξεων. Με τη βοήθεια ενός λεξικού και ενός γραμματικού εγχειριδίου, μπορείτε να μάθετε ισπανικά ή ιταλικά, για παράδειγμα, αλλά όχι αγγλικά. Για να κατανοήσουμε τις θολή, δυσνόητες, βαθιά κρυμμένες έννοιες των λέξεων αγγλοσαξονικής προέλευσης, είναι απαραίτητο να αναλύσουμε τη χρήση τους σε περιβάλλοντα. Υπάρχει ένα μεγάλο μέρος αυτών των περιπτώσεων, και τελικά, η κατανόηση της έννοιας τέτοιων λέξεων πρέπει να φτάσει στο επίπεδο του υποσυνείδητου.

Διαφορές στις αγγλικές και ρωσικές συντακτικές δομές

Μια τέτοια μυστηριώδης εσωτερική φύση αγγλοσαξονικών λέξεων αφήνει το σημάδι του για το πώς να κατασκευάσει προτάσεις σε σύγχρονα αγγλικά. Μπορείτε συχνά να ακούσετε ότι η αγγλική πρόταση έχει μια σταθερή σειρά λέξεων, ενώ στα ρωσικά είναι ελεύθερη. Το πρώτο μέρος αυτής της δήλωσης, στην πραγματικότητα, δεν είναι απολύτως αληθές: οι αγγλικοί ποιητές, για παράδειγμα, έβαζαν λέξεις με οποιαδήποτε σειρά στους στίχους τους. Αλλά υπάρχει ακόμα κάποια αλήθεια. Πράγματι, δεδομένου ότι οι μονόγλωσσες αγγλικές λέξεις δεν ανήκουν σε μέρη ομιλίας, η λειτουργία τους εξαρτάται από τη θέση τους στην πρόταση. Θέλετε να χρησιμοποιήσετε τη λέξη σωστά, για παράδειγμα, ως ουσιαστικό, το θέστε στη θέση του θέματος ή την προσθήκη. Συγκρίνετε: το δικαίωμα εκλογής και εκλογής ή Έχετε το δικαίωμα να παραμείνετε σιωπηλοί. Θέλετε να το χρησιμοποιήσετε ως επίθετο, βάλτε το πριν το ουσιαστικό: τη δεξιά πλευρά του δρόμου. Αν θέλετε να το χρησιμοποιήσετε ως επίρρημα, βάλτε το μετά το ρήμα: Στρίψτε δεξιά στη γωνία. Κ.λπ.

Οι επιτρεπόμενες δομές των προτάσεων στα αγγλικά δεν είναι καθόλου ίδιες με αυτές των ρωσικών. Εάν απλώς γεμίζετε τις ρωσικές συντακτικές κατασκευές με αγγλικές λέξεις, δεν θα πάρετε νόημα στις αγγλικές προτάσεις, αλλά όλες οι ανοησίες που δεν έχουν νόημα σε έναν εγγενή αγγλόφωνο ομιλητή.

Συμπληρώνοντας την κυριαρχία της αγγλικής σύνταξης είναι το γεγονός ότι έχουν αδύναμα ρήματα, βοηθητικά ρήματα και ένα ισχυρό ρήμα. Τι είναι ένα ισχυρό ρήμα / αδύναμο ρήμα; Δεν καταλαβαίνουμε, αφού στη ρωσική όλα τα ρήματα είναι δυνατά. Π.χ. για εμάς, αυτή η διαφορά είναι απλώς άσχετη. Τι είναι βοηθητικό ρήμα; Έχουμε επίσης μια κακή κατανόηση, επειδή χρησιμοποιούμε ένα βοηθητικό ρήμα σε μια ενιαία γραμματική δομή, δηλαδή, στην κατασκευή του μελλοντικού χρόνου ενός ατελούς ρήματος: θα το κάνω. Το "εγώ" είναι ένα βοηθητικό ρήμα και το "να κάνει" είναι σημασιολογικό. Όλοι έχουν ποινές, με μία εξαίρεση, που απαρτίζουν απαραιτήτως ένα από τα τέσσερα βοηθητικά ρήματα που ασχολούνται ακριβώς με αυτά που βοηθούν τα αδύναμα ρήματα για να χτίσουν προτάσεις.

Το μόνο ισχυρό ρήμα στα αγγλικά είναι το ρήμα που πρέπει να γίνει. Ο ίδιος, χωρίς εξωτερική βοήθεια, αντιμετωπίζει το έργο της κατασκευής προτάσεων όταν ενεργεί ως ρήμα μέρος ενός σύνθετου ονομαστικού κατηγόρου. Αλλά έχουμε όλα τα ρήματα ισχυρά, και οι Άγγλοι έχουν μόνο ένα, ενώ τα υπόλοιπα είναι αδύναμα. Νιώστε τη διαφορά, τι λέγεται.

Διαφορές στην αγγλική και τη ρωσική φωνητική

Είναι εξίσου σημαντικό να καταλάβουμε ότι η φωνητική της αγγλικής γλώσσας είναι επίσης ουσιαστικά διαφορετική από τη ρωσική φωνητική. Παράγουν πολύ διαφορετικούς ήχους, όχι σαν εμάς. Υπάρχουν μόνο δύο εντελώς πανομοιότυποι ήχοι στα αγγλικά και στα ρωσικά: [m] (m) και [ʃ] (u). Όλοι οι άλλοι ήχοι αυτών των γλωσσών διαφέρουν ο ένας στον άλλο σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό.

Το γεγονός αυτό εξηγεί τις δυσκολίες που προκύπτουν για τους εγγενείς Ρώσους ομιλητές που προσπαθούν να αντιληφθούν την ομιλία του αγγλικού από το αυτί. Τα όργανα ομιλίας τους δεν κινούνται καθόλου σαν τη δική μας! Έχουν μια εντελώς διαφορετική "μουσική" της γλώσσας! Ως εκ τούτου, αρχίζοντας να μελετάτε τα αγγλικά, πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για το γεγονός ότι θα πρέπει να πετύχετε νέες, προηγουμένως άγνωστες μεθόδους άρθρωσης. Μετά από όλα, όσοι κατανοούν πώς τα χείλη και η γλώσσα τους πρέπει να κινούνται όταν εκφράζουν μια συγκεκριμένη αγγλική λέξη είναι πολύ πιο πιθανό να αναγνωρίσουν αυτή τη λέξη στην ηχητική ομιλία ενός εγγενή αγγλόφωνου ομιλητή.

Διαφορές στο στυλ της αγγλικής και της ρωσικής γλώσσας

Τα γλωσσικά στιλιστικά είναι ένα πολύ σημαντικό πράγμα για κάποιον που θέλει να μάθει πώς να εκφράζεται στα αγγλικά με φυσικό τρόπο, δηλ. ως φυσικός ομιλητής θα το έβαλε σε μια δεδομένη επικοινωνιακή κατάσταση. Η στιλιστική ένταξη των αγγλικών λέξεων εξαρτάται, καταρχάς, από την προέλευσή τους, η οποία δεν παρατηρείται στη ρωσική γλώσσα, τουλάχιστον σε τόσο μεγάλο βαθμό.

Το αγγλικό είναι μοναδικό από την άποψη ότι η λεκτική του σύνθεση είναι γεμάτη με λόγια αγγλοσαξονικής, γαλλικής και λατινικής καταγωγής. Με άλλα λόγια, η σύγχρονη αγγλική έχει ενσωματώσει το λεξιλόγιο τριών εθνικών γλωσσών. Αυτό είναι το γεγονός ότι ο συνολικός αριθμός των λέξεων στα αγγλικά είναι ο μεγαλύτερος μεταξύ όλων των γλωσσών του κόσμου.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι αγγλοσαξονικές λέξεις στυλιστικά ανήκουν στην ομιλία. Με τη βοήθειά τους, οι άνθρωποι επικοινωνούν μεταξύ τους στην καθημερινή ζωή. Αυτές είναι "πραγματικές" αγγλικές λέξεις.

Λέξεις γαλλικής προέλευσης είναι υλικά από συγγραφείς και δημοσιογράφους. Αυτά είναι "όμορφα" λόγια στα σύγχρονα αγγλικά. Επίσης, με τη βοήθεια των "γαλλικών" λέξεων, συντάσσονται επίσημα και διοικητικά έγγραφα οποιουδήποτε είδους.

Οι λατινικές λέξεις χρησιμοποιούνται στα γραπτά τους από επιστήμονες και φιλόσοφοι. Σε αντίθεση με τις αγγλοσαξονικές λέξεις με ασαφείς έννοιες, λέξεις λατινικής προέλευσης στα σύγχρονα αγγλικά έχουν πολύ στενές, πολύ ακριβείς έννοιες (και σε αυτό μοιάζουν με τα λόγια της ρωσικής γλώσσας). Το έργο ενός επιστήμονα ή ενός φιλόσοφου είναι ακριβώς να μεταφέρει τις σκέψεις του με μεγαλύτερη σαφήνεια.

Η στυλιστική συσχέτιση των λέξεων μπορεί να μην φαίνεται τόσο σημαντική. Ωστόσο, εάν μιλάτε με τρόπο που οι "κανονικοί" Άγγλοι δεν μιλούν, αλλά γράφουν, ή αν χρησιμοποιείτε ακατάλληλο στυλ γραφής, κινδυνεύετε τουλάχιστον να προκαλέσετε γελοιοποίηση.