Πως εκφράζεται η κατηγορία χρόνου στα ρωσικά;
Βίντεο: Γλώσσα - Ο χρόνος και οι τρόποι έκφρασής του - Ε'-ΣΤ' Δημοτικού Επ. 200 2024, Ιούλιος
Το ρήμα είναι το μέρος της ομιλίας που δηλώνει τη δράση ή την κατάσταση ενός αντικειμένου, ενός προσώπου: «ψέμα», «ματιά», «αίσθηση». Η κατηγορία χρόνου χρησιμοποιείται για να καθορίσει τη δράση κατά τη στιγμή της ομιλίας. Τρεις διαχρονικά διακρίνονται - παρελθόν, παρόν και μέλλον, ωστόσο, η λειτουργικότητα του ρωσικού ρήματος μπορεί να επεκταθεί μέσω μιας προσωρινής μεταφοράς.
Παρούσα
Επί του παρόντος, στη ρωσική γλώσσα υπάρχουν διάφορες λειτουργίες. Το πρώτο είναι να προσδιοριστούν οι μόνιμες ιδιότητες ενός αντικειμένου ή ενός προσώπου. Για παράδειγμα, "Το νερό βράζει σε θερμοκρασία 100 μοίρες". Δεύτερον, το παρόν χρησιμεύει για να εκφράσει τις δυνατότητές του. Για παράδειγμα, "Ο τσίτα έχει ταχύτητα μεγαλύτερη από εκατό χιλιόμετρα την ώρα." Τρίτον, καθορίζει τη δράση κατά τη στιγμή της ανάληψής της. Στην ερώτηση: "τι κάνεις τώρα;", μπορεί κανείς να απαντήσει: "διαβάζω ένα βιβλίο", "τα πιάτα Μου" κ.λπ. Το τέταρτο λειτουργικό χαρακτηριστικό της παρούσας εποχής είναι ο διορισμός της ενέργειας που επαναλαμβάνεται από καιρό σε καιρό, συνεχώς, περιοδικά, μερικές φορές, κλπ. Για παράδειγμα, «πηγαίνω στο σχολείο», «η θεία παρακολουθεί τη σειρά», «συναντούν φίλους τα Σάββατα». Υπάρχει μια άλλη μεταβατική ιδιότητα του ρήματος στον σημερινό χρόνο - η μετάδοση της σκέψης που κατευθύνεται στο μέλλον από τις μορφές του παρόντος. Αυτή τη φορά ονομάζεται παρόν στο μέλλον. Για παράδειγμα, το ρήμα "φαγητό" στο πλαίσιο: "Την Πέμπτη πηγαίνω στο Παρίσι".
Το μέλλον
Η μελλοντική ένταση στη ρωσική εκφράζει τη δράση που θα λάβει χώρα μετά τη στιγμή της ομιλίας. Με τη μέθοδο της διαμόρφωσης χωρίζεται σε απλό και περίπλοκο. Ο απλός χρόνος σχηματίζεται χρησιμοποιώντας επιθέματα (επιθέματα και τερματισμούς) σύμφωνα με την τάξη του. Για παράδειγμα, θα διαβάσω, θα μεταφράσω και θα πάω. Ο δύσκολου χρόνος χρησιμοποιεί επιπλέον το ρήμα "be" για να σχηματίσει. Όταν συσχετίζετε ένα ρήμα στο μέλλον, μόνο η μορφή του πρόσθετου ρήματος αλλάζει - "Θα ονειρευτώ", "θα ονειρευτείτε", "ονειρεύεται", "θα ονειρευτούμε", "θα ονειρευτείτε" και "θα ονειρευτούν".
Ο μελλοντικός χρόνος μπορεί να έχει διάφορες έννοιες και καθήκοντα. Στις παροιμίες και τα λόγια χρησιμοποιείται πολύ συχνά. Για παράδειγμα, "Όπως συμβαίνει, θα απαντήσει". Το μέλλον απλό μπορεί να λειτουργήσει στο παρόν: "Δεν καταλαβαίνω τι είναι λάθος με τον", "Δεν θα βρω τα κλειδιά." Με την ίδια επιτυχία, το μέλλον είναι παρών από την άποψη του παρελθόντος χρόνου: «Συνέβη, στέκεται, παίρνει το κουμπί ακορντεόν στα χέρια σου και βγάζει ένα θλιβερό τραγούδι».
Το παρελθόν
Ο παρελθούχος χρόνος δεν εκτίθεται σε τέτοιες προσωρινές μεταθέσεις. Εκφράζει τη δράση που προηγείται της στιγμής της ομιλίας. Η διαμόρφωση εξαρτάται από το αν το ρήμα είναι τέλειο ή ατελές. Το ατελές παρελθόν εκφράζει την πράξη ως γεγονός: "περπάτησε", "κοίταξε", "αγωνίστηκε".
Η τέλεια δράση, καταρχάς, δηλώνει την πληρότητα της διαδικασίας: "πήγε", "έπεσε μακριά". Δεύτερον, καθορίζει τη σειρά των δεσμευμένων ενεργειών: «Πρώτα, ξύπνησα, πλύθηκα, πήρα ντυμένοι και πήγαινα στη δουλειά». Η τρίτη λειτουργία του τέλειου παρελθόντος καθορίζει το αποτέλεσμα της προηγούμενης δράσης στο παρόν: «Παρακολούθησα αυτή την ταινία και τώρα μπορώ να μιλήσω γι 'αυτό». Η επαναληψιμότητα και η επαναληψιμότητα είναι χαρακτηριστικές τόσο για το τέλειο όσο και για το ατελές παρελθόν.