Πώς να κάνετε μια μορφολογική ανάλυση

Η μορφολογική ανάλυση περιλαμβάνει την ανάλυση της λέξης ως μέρος της ομιλίας και τον ορισμό του ρόλου της στη σύνθεση της φράσης - τον συντακτικό ρόλο. Κάθε μέρος της ομιλίας έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και, κατά συνέπεια, μεθόδους μορφολογικής ανάλυσης.

Εγχειρίδιο οδηγιών

1

Πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση των σταθερών και μεταβλητών μορφολογικών χαρακτήρων, καθορίστε ποιο τμήμα της ομιλίας αναφέρεται στην εν λόγω λέξη. Για να γίνει αυτό, πρέπει να προσδιορίσετε τι σημαίνει αυτή η λέξη και ποιες ερωτήσεις απαντά. Στη συνέχεια, θέστε την εν λόγω λέξη στην αρχική μορφή και καθορίστε τα σταθερά (αμετάβλητα) μορφολογικά χαρακτηριστικά αυτής της φόρμας.

Το επόμενο βήμα είναι να προσδιορίσουμε τα ασυνεπή χαρακτηριστικά που είναι εγγενή στη λέξη σε αυτό το πλαίσιο.

Στο τελευταίο τρίτο στάδιο, καθορίστε τον συντακτικό ρόλο της αναλυθείσας λέξης στην πρόταση, δηλαδή: ποιο μέλος της πρότασης είναι ή αν είναι το βοηθητικό μέρος της ομιλίας, δεν είναι.

2

Εξετάστε, για παράδειγμα, τη φράση: "Κάνουμε μια μορφολογική ανάλυση."

I. Μέρος της ομιλίας: Do - το ρήμα υποδηλώνει τη δράση: (τι κάνουμε;) Κάνετε.

ΙΙ. Μορφολογικά σημάδια.

1. Αρχική μορφή (αόριστη μορφή): κάνουμε.

2. Μόνιμα συμπτώματα:

1) εμφάνιση: ατελής.

2) Επιστροφή: αμετάκλητη.

3) παροδικό-μη μεταβατικό: παροδικό.

4) σύζευξη: 1η σύζευξη.

3. Διαλείπουσα συμπτώματα:

1) διάθεση: ενδεικτική.

2) χρόνος (εάν υπάρχει): παρών.

3) άτομο (εάν υπάρχει): 1 άτομο.

4) αριθμός: πληθυντικός.

5) φύλο (εάν υπάρχει): -

III. Συντακτική συνάρτηση: σε μια πρόταση είναι ένα απλό κύριο ρήμα.

3

I. Μέρος του λόγου: μορφολογικό - το όνομα είναι επίθετο, δηλώνει ένα χαρακτηριστικό του θέματος: (ποιο;).

ΙΙ. Μορφολογικά χαρακτηριστικά:

1. Αρχική μορφή: μορφολογική

2. Μόνιμα συμπτώματα:

1) απαλλαγή κατά αξία: σχετική.

2) Ο βαθμός σύγκρισης (για επίθετα υψηλής ποιότητας): -

3. Διαλείπουσα συμπτώματα:

1) φύλο: αρσενικό.

2) αριθμός: μοναδικός.

3) περίπτωση: αιτιατική.

III. Συντακτική λειτουργία: συνεπής με το ουσιαστικό "parsing" και είναι ένας συνεπής ορισμός.

4

I. Μέρος της ομιλίας: ανάλυση - ουσιαστικό. Ορίζει ένα στοιχείο και απαντά στην ερώτηση "τι;".

ΙΙ. Μορφολογικά σημάδια.

1. Αρχική μορφή: ανάλυση.

2. Μόνιμα συμπτώματα:

1) το ίδιο - το κοινό ουσιαστικό: το συνηθισμένο ουσιαστικό.

2) ζωντανά - άψυχα: άψυχα.

3) φύλο: αρσενικό.

4) κλίση: 2η κλίση.

3. Διαλείπουσα συμπτώματα:

1) περίπτωση: κατηγορητική.

2) αριθμός: μοναδικός.

III. Λειτουργία σύνταξης: είναι συμπλήρωμα μιας φράσης χωρίς θέμα.

Κάνουμε (ποια; τι;) Ανάλυση.