Πώς να κάνετε οξύ

Είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς μια περισσότερο ή λιγότερο σοβαρή χημική εμπειρία με την απουσία οξέος. Ακόμα και για να αποκτήσετε διοξείδιο του άνθρακα χρησιμοποιώντας σόδα, δεν μπορείτε να το κάνετε χωρίς αυτό, για να μην αναφέρουμε πιο σοβαρά πράγματα. Αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος για απόγνωση, αν δεν μπορείτε να το πάρετε τότε μπορείτε να το κάνετε. Παραδείγματος χάριν, παράγουμε υδροχλωρικό οξύ.

Θα χρειαστείτε

Θα χρειαστείτε: νερό, αλάτι, πυκνό θειικό οξύ. Εξοπλισμός: δύο γυάλινες δεξαμενές με καπάκια, σωλήνα ή εύκαμπτο σωλήνα, τηγάνι, θερμαντικό στοιχείο (από εδώ καμινάδα), υδρόμετρο.

Εγχειρίδιο οδηγιών

1

Πάρτε το καπάκι από το πρώτο δοχείο και κάντε μια τρύπα σε αυτό, τοποθετήστε το σωλήνα μέσα σε αυτό, θα πρέπει να ταιριάζει σφιχτά σε αυτή την τρύπα. Κάντε μια τρύπα στο καπάκι από το δεύτερο δοχείο, αλλά αυτή τη φορά ο σωλήνας πρέπει να μπει ελεύθερα σε αυτό, χρειάζεται ένα κενό. Στο τηγάνι, πληκτρολογήστε συνηθισμένο νερό από τη βρύση, θα παίξει το ρόλο ενός λουτρού νερού. Χύστε απεσταγμένο νερό στο δεύτερο δοχείο (τόσο λιγότερο τόσο πιο γρήγορα παίρνετε το οξύ της επιθυμητής συγκέντρωσης και μειώστε την κατανάλωση των συστατικών) και κλείστε το καπάκι.

2

Βάλτε μια κατσαρόλα με νερό στη σόμπα, περιμένετε μέχρι το νερό να ζεσταθεί, στη συνέχεια χύστε το αλάτι στο πρώτο δοχείο και ρίξτε το θειικό οξύ σε ίσες ποσότητες. Η αντίδραση ξεκινάει με την απελευθέρωση υδροχλωρίου, αμέσως κλείνει σφικτά το δοχείο με ένα καπάκι μέσα στο οποίο ο σωλήνας εισάγεται σφιχτά και τοποθετείται σε υδατόλουτρο. Τοποθετήστε το άλλο άκρο του σωλήνα στην οπή στο καπάκι του δεύτερου δοχείου, αλλά έτσι ώστε να μην αγγίζει την επιφάνεια του νερού. Η διαδικασία έχει αρχίσει.

3

Στην αλληλεπίδραση χλωριούχου νατρίου με θειικό οξύ, συμβαίνει μια αντίδραση με την απελευθέρωση αερίου "υδροχλωρίου" το οποίο ρέει διαμέσου ενός σωλήνα από την πρώτη δεξαμενή (αντιδραστήρα) στη δεύτερη δεξαμενή με νερό. Κατόπιν το αέριο διαλύεται σε νερό και σχηματίζεται υδροχλωρικό οξύ. Περίπου 500 τόνοι υδροχλωρίου μπορούν να διαλυθούν σε έναν όγκο νερού. Αυτό το αέριο είναι βαρύτερο από τον αέρα και, επομένως, αφήνοντας τον σωλήνα να καταρρέει και να αυξάνει τη συγκέντρωση του υδροχλωρικού οξέος. Το υδρόμετρο ελέγχει την πυκνότητα του διαλύματος.

Δώστε προσοχή

Η παρασκευή υδροχλωρικού οξέος είναι μια μάλλον ανασφαλή διαδικασία. Μην ξεχνάτε τον προστατευτικό εξοπλισμό (γάντια, γυαλιά). Το μείγμα οξέος και αλατιού δεν πρέπει να υπερβαίνει το ένα τρίτο της παραγωγικής ικανότητας (κατά τη διάρκεια της αντίδρασης, το αφριστικό μίγμα αρχίζει να αυξάνεται, μην αφήνετε να φτάσει στον σωλήνα, μειώστε τη θερμοκρασία της διαδικασίας). Κλείστε το καπάκι του πρώτου δοχείου όσο το δυνατόν πιο σφιχτά και συνιστάται να κάνετε όλα αυτά σε καλά αεριζόμενο χώρο. Καλή τύχη.

Χρήσιμες συμβουλές

Για την καθαρότητα της μεθόδου, είναι επιθυμητό να υπάρχει ένας υάλινος σωλήνας σε σχήμα U, αλλά αν απουσιάζει, θα γίνει οποιοσδήποτε ελαστικός σωλήνας, αν και το οξύ μπορεί να συσσωρεύσει ακαθαρσίες. Συμπυκνωμένο θειικό οξύ μπορεί να ληφθεί με την εξάτμιση του νερού από έναν ηλεκτρολύτη αυτοκινήτου. Ως δοχεία, είναι βολικό να χρησιμοποιείτε φιάλες φαρμακείου για ένα σταγονόμετρο από διαλύματα γλυκόζης, φουροκιλίνης, κλπ.