Πώς να προσδιορίσετε μια ονομαστική υπόθεση

Η ονομαστική περίπτωση είναι η αρχική μορφή λεξιλογίου ουσιαστικών, σε αντίθεση με όλες τις άλλες μορφές έμμεσων περιπτώσεων: genitive, dative, accusative, instrumental, prepositional. Η λέξη στην ονομαστική περίπτωση δεν χρησιμοποιείται ποτέ με μια πρόθεση και στην πρόταση συνήθως εκτελεί τη συντακτική λειτουργία του υποκειμένου ή του ονομαστικού τμήματος του σύνθετου κατηγόρου.

Εγχειρίδιο οδηγιών

1

Καθορίστε την ονομαστική περίπτωση ενός ουσιαστικού από τις ερωτήσεις γραμματικής "ποιος;" ή "τι;". Για παράδειγμα, στη φράση "Η μητέρα του ήταν η ίδια η καλοσύνη", η λέξη "μητέρα" απαντά στην ερώτηση "ποιος;" Και η λέξη "καλοσύνη" απαντά στην ερώτηση "τι;".

2

Για την ονομαστική περίπτωση, οι κυριότερες είναι υποκειμενικές και οριστικές έννοιες. Στην πρώτη περίπτωση, αυτό το έντυπο δηλώνει το πρόσωπο που εκτελεί τη δράση ή το αντικείμενο στο οποίο απευθύνεται. Συγκρίνετε: "Η μητέρα αγαπά τον γιο της". Η λέξη "μητέρα" αναφέρεται σε έναν πράκτορα. "Ο γιος αγαπάει η μητέρα". Η λέξη "γιος" αναφέρεται στο κινούμενο αντικείμενο στο οποίο κατευθύνεται η ενέργεια.

3

Προσδιορίστε την υποκειμενική έννοια της μορφής του υποδείγματος σύμφωνα με τον συντακτικό ρόλο του υποκειμένου στη φράση δύο μερών ("ο γιος είναι μαθητής, αλλά δουλεύει ταυτόχρονα") ή το υποκείμενο στο μονομερές callative ("Whisper, δειλά αναπνοή,

").

4

Η οριστική έννοια της ονομαστικής περίπτωσης εκφράζεται σε ένα σύνθετο ονομαστικό πρόβατο ή στη συντακτική δομή της εφαρμογής. "Ένα νέο κτίριο είναι ένα εργοστάσιο". Η λέξη "εργοστάσιο" είναι το ονομαστικό μέρος της κατηγορίας που απαντά στο ερώτημα "ποιο είναι το νέο κτίριο;" "Μια γυναίκα γιατρός με προσκάλεσε στο γραφείο." Η λέξη "γιατρός", απαντώντας στην ερώτηση "ποιος;", είναι μια εφαρμογή που εκτελεί τη συντακτική λειτουργία του προσδιορισμού. Σημειώστε ότι η ονομαστική περίπτωση, που χρησιμοποιείται στην οριστική έννοια, δίνει διαφορετικό όνομα στο θέμα από την ιδιότητά του, την ποιότητα, ιδιόμορφο.

5

Οι πρόσθετες αξίες της ονομαστικής περίπτωσης του ουσιαστικού είναι: - η εκτιμώμενη τιμή που εκφράζεται στο ονομαστικό τμήμα του κατηγόρου ("Ήταν ευγενής") - η έκφραση ενός προσωρινού χαρακτηριστικού που σχετίζεται με το παρελθόν ("Εκείνη την εποχή υπήρχε ακόμα ο γαμπρός του συζύγου της") - το έντυπο που χρησιμοποιήθηκε και με το σωστό όνομα ("Ονομάστηκε Olya"), και το κοινό ουσιαστικό ("Είναι απαριθμημένος ως φύλακας"). Τις περισσότερες φορές, η ονομαστική περίπτωση χρησιμοποιείται σε αυτό το νόημα με γεωγραφικά ονόματα ("Στη συνέχεια η πόλη άρχισε να ονομάζεται Πετρούπολη").

Δώστε προσοχή

Εκτός από τα ουσιαστικά, τα μειούμενα τμήματα του λόγου έχουν την κατηγορία της υπόθεσης: επίθετο, αριθμητικό, συστηματικό και αντωνυμικό. Ορίστε την ονομαστική περίπτωση των επίθετων και των συμμετεχόντων στις ερωτήσεις «Τι; Τι; Τι; Τι;» Ρωτημένος από το προσδιορισμένο ουσιαστικό, «πόσο;» - για τους ποσοτικούς αριθμούς, "ποιος είναι ο λογαριασμός;" - για τα γραμματόσημα. Οι αντωνυμίες ανάλογα με την κατηγορία μπορούν να απαντήσουν στην ονομαστική περίπτωση στις ερωτήσεις "ποιος; τι;" (εγώ, αυτός), "ποιο; (μερικοί, του), "πόσο;" (τόσο πολύ).