Φωνητικά χαρακτηριστικά της γερμανικής γλώσσας

Η φωνητική της γερμανικής γλώσσας είναι μια τάξη μεγέθους ευκολότερη από τη φωνητική της αγγλικής ή της γαλλικής γλώσσας. Αλλά εξακολουθεί να έχει τις δικές του διαφορές, η άγνοια των οποίων μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένη προφορά. Ποια είναι τα φωνητικά χαρακτηριστικά της γερμανικής γλώσσας;

Υπάρχουν δύο άνευ όρων κανόνες που όλοι όσοι σπουδάζουν στα γερμανικά πρέπει να γνωρίζουν.

Κανόνας 1: όλοι οι μύες της συσκευής αρθρώσεως, δηλαδή: ο ουρανός, η γλώσσα, τα μάγουλα, το πηγούνι, πρέπει να είναι εντελώς χαλαροί. Αν αρχίσετε να τεντώνετε τους μυς σας, τότε οι γερμανικοί ήχοι θα αρχίσουν αμέσως να μετατραπούν στα αγγλικά.

Ο δεύτερος κανόνας: η γλώσσα πρέπει να βρίσκεται σε χαλαρή κατάσταση και να βρίσκεται κοντά στην κάτω σειρά των δοντιών και να εκτελεί ενεργές ενέργειες μόνο κατά την προφορά. Μετά την προφορά, η γλώσσα πρέπει να επιστρέψει στη θέση της.

Τα φωνητικά άγγιξαν τόσο τα φωνήεντα όσο και τα συμφώνια, και υπάρχουν διαφορές.

Στο φωνητικό σύστημα της γερμανικής γλώσσας υπάρχουν και οι δύο ήχοι διπλού φωνηέντος και διπλού φωνήεντος. Ονομάζονται monophthongs και diphthongs, αντίστοιχα.

Τα φωνητικά χαρακτηριστικά της γερμανικής γλώσσας συνεπάγονται επίσης τη διαίρεση των φωνηέντων σε αντίστοιχα ζεύγη. Τέτοια ζεύγη διαιρούνται με το μήκος-συντομογραφία και με τα χαρακτηριστικά αρθρώσεων. Υπάρχουν φωνήεντα κατώτερης, ανώτερης και μεσαίας ανόδου. Εκτός από τα στρογγυλεμένα και αδιάσπαστα φωνήεντα, ονομάζονται επίσης και λεμφοποιημένα και μη λαβυρισμένα. Τα φωνηένια φωνηέντα είναι πιο ηχητικά από τα φαλλίνια χωρίς φωνητικά.

Τα φωνητικά χαρακτηριστικά της γερμανικής γλώσσας επηρέασαν επίσης τα συμφέροντα. Υπάρχουν απλά συμφώνια και διπλά συμφώνια, τα τελευταία ονομάζονται συγγενείς. Στη γερμανική γλώσσα δεν υπάρχουν καθόλου μαλακά συμφώνια και οι διαφορές δεν είναι σε σκληρότητα μαλακότητας, αλλά σε βαθμό ηχηρότητας.

Τα δηλωμένα συμφώνια είναι σαφώς κατώτερα από τα ρωσικά συμφώνια. Εάν το σύμφωνο στέκεται αμέσως πίσω από το σύντομο φωνήεν, τότε εκφράζεται πιο έντονα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό, τι τα συμφώνια μετά από μακρά φωνήεντα. Εάν ο ήχος συγγενών είναι στην αρχή μιας λέξης, τότε είναι μπερδεμένος, αλλά αν στο τέλος, τότε, αντίθετα, είναι εντυπωσιασμένος. Εάν υπάρχουν διπλά λόγια στην γραπτή ομιλία, είναι πάντα προφέρονται ως ένας ήχος και υποδηλώνουν τη συντομία του προηγούμενου φωνήεντος ήχου.

Φυσικά, αυτό είναι μόνο ένα μικρό μέρος των βασικών κανόνων της φωνητικής της γερμανικής γλώσσας. Αν κατανοείς σωστά και ξεκάθαρα όλους τους κανόνες, τότε η προφορά και η επικοινωνία σε αυτή τη γλώσσα δεν θα είναι δύσκολη. Πολλοί πιστεύουν ότι η γερμανική γλώσσα είναι αρκετά εύκολο να μάθει. "Όπως βλέπουμε, διαβάζουμε." Αυτό είναι εν μέρει αληθές, αλλά είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τα φωνητικά χαρακτηριστικά της γερμανικής γλώσσας. Διαφορετικά, είναι σχεδόν αδύνατο να επιτευχθεί η σωστή προφορά.