Τι είναι συλλαβή ως φωνητική μονάδα

Η συλλαβή ως φωνητική μονάδα προσελκύει την προσοχή πολλών γλωσσολόγων, καθώς οι κύριες μεταβολές του ήχου συμβαίνουν μέσα στη συλλαβή. Η ανθρώπινη ομιλία είναι μια ροή ομιλίας ή μια αλυσίδα ήχου. Μια φωνητική ομιλία θεωρείται συλλαβή. Η συλλαβή μπορεί να προβληθεί από διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Στη σύγχρονη γλωσσολογία υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για τη φύση της συλλαβής και το πρόβλημα του διαχωρισμού των συλλαβών. Με μια γενική έννοια, μια συλλαβή είναι η μικρότερη μονάδα κατανομής ομιλίας. Από φωνητική άποψη, μια συλλαβή θεωρείται ως ένα ηχητικό κομμάτι της ομιλίας στο οποίο ένας ήχος είναι πιο ηχηρός σε σύγκριση με τους γειτονικούς. Στη φωνητική, η ουσία μιας συλλαβής μπορεί να προσδιοριστεί από ακουστικές και αρθρωτικές θέσεις. Η προσέγγιση εξαρτάται από το ποια πλευρά της ομιλίας είναι σημαντική για τον ερευνητή. Η αρθρωτική κατανόηση της συλλαβής συνδέεται με την υγιή πλευρά της γλώσσας. Κάνουμε έναν ήχο ή συνδυασμό ήχων με μία ώθηση εκπνοής, χρησιμοποιώντας μια αρθρωτή συσκευή. Αυτός ο ορισμός της συλλαβής μπορεί να βρεθεί στα σχολικά εγχειρίδια.

Από ακουστική άποψη, μια λέξη χωρίζεται σε συλλαβές ανάλογα με το βαθμό ακουστικής των ήχων που στέκονται δίπλα της. Επομένως, μια συλλαβή μπορεί να οριστεί ως ένας συνδυασμός ήχων με διαφορετικούς βαθμούς ηχητικότητας. Η σιγουριά είναι πώς ένα άτομο ακούει τον ήχο από την πλευρά του. Η συλλαβή έχει πάντα έναν συλλαβικό και μη-συλλαβικό ήχο. Για παράδειγμα, στη λέξη "σκύλος" υπάρχουν τρεις συλλαβές και συλλαβικά φωνήεντα "o", "a", "o". Τα πιο ηχητικά θεωρούνται φωνήεντα ή συλλαβές. Ο ήχος μπορεί επίσης να σχηματιστεί από τα ηχητικά σύμβολα (p, l, m, n).

Στη φωνητική, οι συλλαβές χωρίζονται σε ανοιχτές και κλειστές, μη κρυμμένες και καλυμμένες. Μια ανοιχτή συλλαβή τελειώνει πάντοτε με έναν συλλαβικό ήχο: ma-ma, zhara, ma-shi-na κλπ. Μια κλειστή συλλαβή τελειώνει με έναν ήχο μη συλλαβισμού: ένα τραπέζι, ένα σπίτι, κλπ. Μια ανοικτή συλλαβή αρχίζει με ένα φωνήεν: Για παράδειγμα, μια καλυμμένη συλλαβή ξεκινάει με ένα σύμφωνο: be-ret, me-me, for-be κ.λπ. Ανάλογα με το μήκος του ήχου, διακρίνονται οι σύντομες και οι μακρές συλλαβές. Αυτές οι συλλαβές είναι σημαντικές για την εκδοχή όταν χρειάζεται να γράψετε ένα ποίημα με το σωστό έμμετρο. Οι συλλαβές μπορούν επίσης να τονιστούν ή να μην υποστούν πίεση.

Το τέλος μιας συλλαβής και η αρχή μιας άλλης στη φωνητική ονομάζεται το τμήμα συλλαβών ή το όριο της συλλαβής. Η λέξη χωρίζεται σε συλλαβές σύμφωνα με το νόμο της ανοδικής ήχου κοινότητας της ρωσικής γλώσσας ή του νόμου μιας ανοικτής συλλαβής. Δηλαδή, οι ήχοι στη λέξη κυμαίνονται από λιγότερο ήχο σε πιο ηχηρό. Όταν χωρίζουμε μια λέξη σε συλλαβές, το όριο μεταξύ των συλλαβών περνάει συχνότερα μετά από το φωνήεν και πριν από το σύμφωνο: ma-shi-na, ma-ha-zin, ka-sha κλπ. Ο νόμος της ανοδικής ακρόασης παρατηρείται πάντοτε στις συλλαβές που δεν εμφανίζονται στην αρχή λέξεις. Επομένως, όταν διαιρούμε μια λέξη σε συλλαβές, χρησιμοποιούμε κανόνες που βασίζονται σε γενικά πρότυπα στην κατανομή των συμφώνων μεταξύ των φωνηέντων.

Σχετικό άρθρο

Πώς να τονίσω τη λέξη "χορευτής"