Τι είναι ένα παράδειγμα

Το πρότυπο στην αρχαία φιλοσοφία θεωρήθηκε ως ένα σύνολο αιώνιων ιδεών, ένα πρότυπο σύμφωνα με το οποίο δημιουργήθηκε ο υπάρχων κόσμος. Προς το παρόν, το πρότυπο ορίζεται ως μια κοινότητα θεμελιωδών επιστημονικών απόψεων, στάσεων και ορολογίας που γίνονται δεκτές από την πλειονότητα της κοινότητας επιστημόνων με παρόμοιο επιστημονικό υπόβαθρο και κοινές επιστημονικές αξίες.

Εγχειρίδιο οδηγιών

1

Το πρότυπο αναπτύσσει τη συνέχεια των επιστημονικών συμφερόντων και την ανάπτυξή του, τη συνάφεια ρητών και σιωπηρών υποθέσεων που καθορίζουν την εξέλιξη της επιστήμης για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Οι ορισμοί παραδειγμάτων διακρίνονται σε διάφορους επιστημονικούς κλάδους - φιλοσοφία, γλωσσολογία, παιδαγωγική, κλπ.

2

Έτσι, για παράδειγμα, στην πολιτική επιστήμη, είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό των αρχών της γνώσης και των τρόπων έκφρασης της υπάρχουσας πολιτικής πραγματικότητας σε ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο, που καθιερώνουν ένα λογικό μοντέλο οργάνωσης δεδομένων και μια θεωρητική εξήγηση των υφιστάμενων κοινωνικών φαινομένων.

Στη γλωσσολογία, ένα πρότυπο είναι μια συγκεκριμένη δομή που χρησιμεύει ως πρότυπο για την παρακμή, τη σύζευξη μιας λέξης.

3

Επιπλέον, το πρότυπο διακρίνεται ως απόλυτο, κρατικό, ατομικό, γενικά αποδεκτό και επιστημονικό.

Το γενικά αποδεκτό παράδειγμα καλείται ο καλύτερος τρόπος λήψης αποφάσεων σε διάφορους τομείς της ζωής, που χρησιμοποιείται από μια μεγάλη ομάδα του πληθυσμού. Το προσωπικό (ατομικό) πρότυπο καθορίζει τη μεθοδολογία των αποφάσεων ενός συγκεκριμένου προσώπου βάσει της προσωπικής του εμπειρίας και της ζωής του.

4

Η χρήση αυτού του όρου εισήχθη από τον αμερικανικό φυσικό και ιστορικό T.S. Ο Kuhn, ο οποίος επικεντρώθηκε στο γεγονός ότι η ιστορική εξέλιξη της επιστήμης δεν εμφανίστηκε γραμμικά, αλλά αντιπροσωπεύει μια αλλαγή στα παραδείγματα που καθορίζουν σαφώς την επιλογή στη μελέτη ενός συγκεκριμένου προβλήματος, καθώς και τη μεθοδολογία για την επίλυσή τους. Έτσι, το πρότυπο της φυσικής του Αριστοτέλη χρησιμοποιήθηκε μέχρι τους 16-17ους αιώνες, όταν επιστήμονες όπως ο Γαλιλαίος και ο Νεύτωνας δημιούργησαν ένα νέο πρότυπο που λειτουργούσε μέχρι τον 20ό αιώνα, όταν αντικαταστάθηκε από το πρότυπο της θεωρίας της σχετικότητας.

5

Για τον Kuhn, η φυσιολογική εξέλιξη της επιστήμης σήμαινε, πρώτα απ 'όλα, τη σταθερότητα του υπάρχοντος παραδείγματος. Όταν ένα μοντέλο αντικαθίσταται από ένα άλλο, πραγματοποιείται μια επιστημονική επανάσταση. Στην εξέλιξη της επιστήμης διακρίθηκε 4 διαδοχικά στάδια: η προ-παραδειγματική, η περίοδος κυριαρχίας του παραδείγματος, η κρίση της φυσιολογικής επιστήμης και η περίοδος της επιστημονικής επανάστασης, συνοδευόμενη από την αλλαγή του παραδείγματος σε ένα νέο.