Ουσιαστικό ως μέρος του λόγου: ιδιότητες

Το ουσιαστικό είναι ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα μέρη της ομιλίας στα ρωσικά. Χρησιμοποιείται για την ένδειξη αντικειμένων, αλλά μπορεί να εκτελέσει άλλες λειτουργίες. Τι σημάδια μπορεί να έχει;

Ένα ουσιαστικό, που συχνά ονομάζεται απλώς ένα ουσιαστικό, είναι ένα ειδικό μέρος του λόγου, το εύρος εφαρμογής του οποίου στη ρωσική γλώσσα είναι πολύ ευρύ. Πολύ συχνά χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει διάφορα είδη αντικειμένων (για παράδειγμα, ένα κρεβάτι), αλλά μπορούν επίσης να υποδείξουν ενέργειες (για παράδειγμα, τρέξιμο), συνθήκες (για παράδειγμα, φόβος) ή ποιότητα (για παράδειγμα, μπλε) αντικειμένων και ατόμων. Όλες αυτές οι παραλλαγές των ουσιαστικών ενώνονται από το γεγονός ότι πρέπει να απαντήσουν στην ερώτηση "Ποιος;" ή "τι;"

Μορφολογικά και συντακτικά χαρακτηριστικά ενός ουσιαστικού

Τα μορφολογικά χαρακτηριστικά αυτού του τμήματος της ομιλίας περιλαμβάνουν τρεις κύριες κατηγορίες - το φύλο, την περίπτωση και τον αριθμό. Επιπλέον, κάθε μία από αυτές τις ενδείξεις έχει μεταβλητό χαρακτήρα, αν και ο βαθμός αυτής της μεταβλητότητας μπορεί να ποικίλει. Έτσι, στα ρωσικά, ένα ουσιαστικό μπορεί να ανήκει σε ένα από τα τρία φύλα (αρσενικό, θηλυκό ή μεσαίο), μπορεί να είναι σε μία από τις έξι περιπτώσεις (ονομαστική, γενική, ματαιωτική, κατηγορητική, οργανική ή προθετική), έχουν τη μορφή ενός από δύο αριθμούς πληθυντικός). Στην περίπτωση αυτή, η αλλαγή στο ουσιαστικό από περιπτώσεις και αριθμούς ονομάζεται απόκλιση.

Τα συντακτικά χαρακτηριστικά αυτού του τμήματος της ομιλίας περιλαμβάνουν θέσεις που ένα ουσιαστικό μπορεί να καταλάβει σε μια πρόταση. Επομένως, συνηθέστερα ενεργεί ως θέμα, ενημερώνοντας το ή ποιος είναι το αντικείμενο της ενέργειας. Ωστόσο, μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως συμπλήρωμα, ορισμός (βασικά σύμφωνος με την υπόλοιπη πρόταση μέσω προτάσεων), περιστάσεις (για παράδειγμα, συνθήκες του τόπου) και άλλα μέλη της πρότασης.