Γιατί χρειάζονται σημεία στίξης

Τα σημεία στίξης είναι ένα σύστημα σημείων στίξης και οι κανόνες με τους οποίους τοποθετούνται στο γράμμα. Τα σημάδια στίξης εκφράζουν τη σημασιολογική πληρότητα μιας φράσης, τη διαίρεσή της, τις παύσεις, τα ενδοεθνικά χαρακτηριστικά της ομιλίας.

Αν ο ήχος εκφράζει προφορικά την έννοια μιας δήλωσης, τότε γράφονται σημεία στίξης. Για παράδειγμα, μια κουκίδα αντιπροσωπεύει την πληρότητα μιας φράσης και μια ελλείψη αντιπροσωπεύει μια παύση ή μια ημιτελή σκέψη. Ερώτηση και θαυμαστικά χρησιμοποιούνται για να εκφράσουν τον τόνο, ανάλογα με το σκοπό της δήλωσης. Ένα ερωτηματικό στο τέλος μιας πρότασης δείχνει μια ερώτηση, ένα θαυμαστικό δείχνει ένα ευρύτερο φάσμα συναισθημάτων (τάξη, θαυμασμός, έκπληξη, απόλαυση, παρακλήσεις κ.λπ.)

Το κόμμα χρησιμεύει ως διαχωριστής πολλών προτάσεων στην ένωση, χρησιμοποιείται όταν απαριθμεί ομοιογενή μέλη, απομονώνει διάφορες στροφές ομιλίας, εισαγωγικές λέξεις και προτάσεις, προσφυγές, παρεμβολές, καταφατικές, αρνητικές και ανακριτικές λέξεις. Μια παύλα επισημαίνει ή διαχωρίζει τις προτάσεις μεταξύ τους και χρησιμοποιείται επίσης ως δέσμη. Ανάλογα με το σημασιολογικό φορτίο της πρότασης, τα σημεία στίξης μπορούν να «αντικαταστήσουν» το ένα το άλλο. Για παράδειγμα, "ξυπνήστε νωρίς - κάντε πρωινό" (αναφέρονται οι σχέσεις αιτίου-αποτελέσματος). Ή "ξυπνήστε νωρίς, κάντε πρωινό" (μια δράση έρχεται μετά από άλλη). Μερικές φορές κόμματα τοποθετούνται μεταξύ ορισμών που προηγούνται μιας καθορισμένης λέξης για να δείξουν την ομοιογένειά τους. Για παράδειγμα, "από το δάσος ήρθε δυνατός, κυρτός βρυχηθμός".

Ένα ερωτηματικό συνδέει δύο ή περισσότερες κοινές προτάσεις ως μέρος μιας ένωσης. Ταυτόχρονα, η φράση, στην οποία γίνεται η διαίρεση σε μικρά σημασιολογικά μέρη με τη βοήθεια ενός ερωτηματικού, έχει τελικά ένα τελικό νόημα. Για παράδειγμα, "Μετά τη Νότια Αφρική, είναι απλώς συναρπαστικό, ο τρόπος ομιλίας είναι γρήγορος. Οι σκέψεις είναι σχεδόν ίδιες με εκείνες που είχε η Χόλι στη νεολαία της, κομμένες μόνο με αυτοκίνητα και τηλεφωνήματα." (J. Galsworthy)

Το άνω και κάτω τελεία βοηθά στο διαχωρισμό της κύριας φράσης από την επόμενη λίστα ή διευκρίνιση της κύριας πρότασης. Για παράδειγμα, "Πάρτε τουλάχιστον αυτή την απεργία: είμαστε αδύναμοι εδώ." (J. Galsworthy) ή "Αυτό το καλοκαίρι επισκεφθήκαμε πολλές πόλεις: Togliatti, Astrakhan, Chelyabinsk." Επιπλέον, η επιστολή εισάγει το κόλον σε άμεση ομιλία, η οποία διαχωρίζεται από τα λόγια του συγγραφέα με εισαγωγικά και κόμματα. Τα σημάδια στίξης χρησιμοποιούνται επίσης μέσα στην άμεση ομιλία. Προικίζουν το σύνθημα με τον τονισμό του ηχείου.