Πώς το ινστιτούτο διαφέρει από το πανεπιστήμιο

Το ρωσικό εκπαιδευτικό σύστημα περιλαμβάνει πανεπιστήμια που ονομάζονται ινστιτούτα και πανεπιστήμια. Το ινστιτούτο μπορεί να αποκτήσει το καθεστώς ενός πανεπιστημίου, έχοντας επαρκές επίπεδο σχολής και διεξάγοντας θεμελιώδη επιστημονική έρευνα, συνοδευόμενο από την προετοιμασία του απαιτούμενου αριθμού μεταπτυχιακών φοιτητών. Το προφίλ και ο αριθμός των δομικών μονάδων του πανεπιστημίου δεν επηρεάζουν το καθεστώς του, ωστόσο, σε παλαιότερες ιστορικές περιόδους, ήταν καθοριστικής σημασίας.

Το ρωσικό σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης περιλαμβάνει αρκετά χιλιάδες εκπαιδευτικά ιδρύματα, καθένα από τα οποία ονομάζεται πανεπιστήμιο, ίδρυμα ή ακαδημία. Κάθε ένα από αυτά τα ονόματα έχει τις δικές του διαφορές, συμπεριλαμβανομένου του επιπέδου της σχολής, του αριθμού των μεταπτυχιακών σπουδαστών, της δομής και άλλων χαρακτηριστικών.

Η ιστορία της διαίρεσης των πανεπιστημίων σε ιδρύματα και πανεπιστήμια

Τα πρώτα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας είχαν σαφή διαίρεση στην κλασική και εφαρμοσμένη. Τα κλασικά πανεπιστήμια αποκαλούνταν αποκλειστικά πανεπιστήμια (αυτοκρατορικά πανεπιστήμια της Μόσχας, Αγίας Πετρούπολης και Χάρκοβο) και έδωσαν στους φοιτητές γνώσεις στους τομείς της λογοτεχνίας, της γλωσσολογίας, της ιστορίας, των μαθηματικών και της χημείας. Σε αντίθεση με τα κλασικά πανεπιστήμια, τα εφαρμοσμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα ονομάζονταν ινστιτούτα (Πολυτεχνεία της Αγίας Πετρούπολης και Novocherkassk) ή ανώτερα σχολεία (ανώτερη τεχνική σχολή της Μόσχας). Οι σπουδαστές των ινστιτούτων σπούδαζαν φυσικές και μηχανικές επιστήμες, ιατρική και νομοθεσία.

Στη Σοβιετική Ένωση, πανεπιστημιακοί τίτλοι διατηρήθηκαν σε πολλά μεγάλα πανεπιστήμια (Lomonosov State University της Μόσχας, Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης). Τα υπόλοιπα υπάρχοντα και νεοαποκτηθέντα εκπαιδευτικά ιδρύματα ονομάστηκαν ινστιτούτα και παρείχαν εφαρμοσμένη τριτοβάθμια εκπαίδευση

Σχολή

Για να αποκτήσει το πανεπιστημιακό καθεστώς, τουλάχιστον το 60% της σχολής του πρέπει να έχει πτυχίο. Έτσι, οι πανεπιστημιακοί σπουδαστές έχουν την ευκαιρία να λάβουν γνώση από την εξάσκηση επιστημόνων που έχουν κάποια επιτεύγματα στον τομέα της αρμοδιότητάς τους.

Διαφορές στη δομή

Το Ινστιτούτο μπορεί να είναι είτε ξεχωριστό εκπαιδευτικό ίδρυμα είτε να είναι μέρος ενός μεγαλύτερου πανεπιστημίου ως δομικής μονάδας, συνδυάζοντας πολλές σχολές, τα τμήματα των οποίων παρέχουν κατάρτιση σε φοιτητές προς μία κατεύθυνση (Ινστιτούτο Μηχανικών και Οικονομικών στο πλαίσιο του Τεχνικού Πανεπιστημίου Kazan Scientific Research). Τα πανεπιστήμια μπορεί να μην έχουν χωριστά ιδρύματα και να χωρίζονται αποκλειστικά σε σχολές.

Μεταπτυχιακή Εκπαίδευση

Στο πανεπιστήμιο, για κάθε 100 σπουδαστές πλήρους φοίτησης, πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 4 μεταπτυχιακοί φοιτητές, ενώ το ίδρυμα πρέπει να προετοιμάσει μόνο δύο στους εκατό φοιτητές για να υπερασπιστεί τη διατριβή τους. Επιπλέον, τα θέματα των διατριβών των υποψηφίων που σπουδάζουν στα πανεπιστήμια περιλαμβάνουν θεμελιώδη επιστημονική έρευνα και οι διατριβές που υπερασπίζονται σε ινστιτούτα εφαρμόζονται κατά κύριο λόγο.